Wat heb ik nou aan mijn fiets hangen?

   There’s an English version, too!

Wáár gaan we heen?!

Naar Turkmenistan, het meest gesloten land van Centraal-Azië! Een land waar op tv alleen goed nieuws wordt uitgezonden en waar roken, baarden en ongewassen auto’s verboden zijn. Een land met een Ministerie van Paarden en bushokjes met airconditioning. En waar de president, naast fan van hippe trainingspakken, ook uitgesproken voorstander van mountainbiken is. Elk jaar vieren de Turkmenen vol overgave World Bicycle Day en een enorm fietsmonument siert de straten van Ashgabat.

Waarom wil ik dáár naartoe?

Tsja, waar te beginnen? Het witmarmeren Ashgabat is met zijn lege vierbaanswegen, thermometermonumenten en het grootste overdekte reuzenrad ter wereld waarschijnlijk de vreemdste stad op onze planeet. Verscholen in de grootse leegte van het Turkmeense landschap liggen resten van steden die ooit belangrijke halteplaatsen waren op de Zijderoute. En middenin de Karakum woestijn ligt de brandende vuurkrater van Derweze – ook wel bekend als de Poort van de Hel.

Bovendien heeft Tot hier en verder een primeur: als eerste buitenlanders krijgen we de kans verschillende delen van Turkmenistan per fiets te verkennen. We fietsen rondom het UNESCO-werelderfgoed van het oude Merv, door de prachtige natuur van het Kopet Dag gebergte en slapen in dorpen waar nog geen toerist is geweest!

Tot hier en verder organiseert deze fietsreis samen met de Deense Turkmenistankenners van Above Borders.

Meer fietsen

Reisverhaal: Oase van marmer en goud (WideOyster Magazine)
Boekentip: Onmisbaar Centraal-Azië

Ik wil verder!

Nieuwsgierig naar deze reis? Vul het contactformulier in en vraag vrijblijvend het programma van wat heb ik nou aan mijn fiets hangen? aan.

Of stuur meteen een berichtje: