Liechtenstein is een tamelijk diagonaal land. In het westen wordt het begrensd door de Rijn, om vanuit dit dal binnen enkele kilometers op te klimmen tot de Grauspitz op 2599 meter boven zeeniveau. Da’s vrij schuin. We merken het meteen als we vanuit Vaduz omhoog slingeren naar Triesenberg. Vaduz maakt met zijn grauwe straten vol kille bankgebouwen en verwarrende abstracte kunstwerken een deprimerende indruk. Het is zwaar bewolkt in de hoofdstad en het miezert, maar bij wintersportplaats Malbun ligt nog volop sneeuw. Aan de Fürstensteig hoeven we ons vandaag niet te wagen. Volgens de medewerkster van het VVV zijn de meeste wandelroutes ‘gesperrt’. Ze waarschuwt voor lawines.
Misschien is de Schönberg wel haalbaar. Een stuk minder hoog, tot opluchting van Gijs die een wandeling in de Alpen niet echt ziet zitten. Zijn bergschoenen zijn total loss na een tocht door de Pyreneeën en een wandeling om een heel land, eerder op deze Kleine Landen Tour. Om aanspraak te maken op de garantie loopt hij daarom met rode vuilniszakken om twee paar sokken gewikkeld in zijn sandalen. Door de sneeuw. Het is om de slappe lach van te krijgen, zeker als het na een uurtje opnieuw begint te sneeuwen.
Net als in Andorra raken we het spoor volledig bijster. IJspegels hangen aan de dennennaalden; een dik pak sneeuw onttrekt alle routemarkeringen aan het oog. Wanneer Daan en ik het vervaarlijk hellende, witte vlak niet verder durven te betreden, op zoek naar de volgende aanwijzing, besluiten we om te keren.
Na de lunch tussen de karakteristieke, houten Alpenhutten van Steg nemen we een alternatieve route. Van Triesenberg naar Schloß Vaduz, het huis van prins Hans Adam II waar bezoekers niet welkom zijn. Zolang je parallel aan de Rijn blijft, loop je op dit hellend vlak van een land zonder al te veel stijgen en dalen. “Wohin gehen Sie?” vragen twee herders die we passeren. “Wir haben eigentlich keine Ahnung,” lacht Jaap. We zijn het pad inderdaad alweer een poosje kwijt. Maar ja, hoe ver kun je nu helemaal verdwalen in een dwergstaat als Liechtenstein?
Koeienbellen en het geknal van jagers zijn de meest karakteristieke geluiden in dit land, maar in het Vorstelijk Natuurdomein is het verboden te jagen. Ineens ligt het loofbos vol daslook achter ons en staan we bij Hans Adam II op de stoep. Het kasteel ligt dreigend boven hoofdstad Vaduz. Verboden terrein voor iedereen die niet van adel is en geen eigen land heeft gekocht – Liechtenstein is het enige land ter wereld dat vernoemd is naar de familie die het kocht. En het mag dan bijna 35 jaar vrouwenstemrecht hebben, de prins heeft de touwtjes ondanks deze knieval nog stevig in handen. Wat moet het gaaf zijn om een eigen land te kopen en dan te mogen bestieren. Gijs legt de lat wat minder hoog. Een paar nieuwe schoenen zou ook al mooi zijn.
(Kleine Landen Tour met Daan, Gijs en Jaap)